مقایسه دو روش میکروب زدایی دست پرسنل بیمارستان دانشگاهی: با آب و صابون یا الکل

مقدمه یکی از مهمترین راههای انتقال عفونت بیمارستانی انتشار غیر مستقیم پاتوژنها از بیمار توسط دست های پرسنل درمانی است. برای مقایسه اثر شستشو با آب وصابون وضد عفونی با الکل دست های پرسنل، مطالعه ای بر 100 نفر از پرسنل درمانی بیمارستان امام رضا(ع) بیرجند انجام شد. روش کار این مطالعه توصیفی به روش تجربی از سال 1388-1389 در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. در این مطالعه از کف دست 100 پرسنل درمانی بخش های مختلف بیمارستان نمونه گیری شد. شستشوی دستهای افراد با آب و صابون یا الکل 70% به صورت راندوم و یک درمیان، به مدت20 ثانیه توسط خود پرسنل و نظارت مجری انجام شد و پس از آن با همان روش قبلی وتوسط همان فرد مجری نمونه از کف دست فرد گرفته و در مجاورت شعله به محیط ترانسپورت وارد وسپس به محیط کشت آگار خوندارمنتقل شد. اطلاعات با استفاده از آزمون ام سی نمار و کای دو تجزیه و تحلیل شد. نتایج  شستشوی دست با آب وصابون و الکل پاتوژنها را کاهش می دهد (001/0p<). الکل 9/76% موثرتر از آب و صابون 1/23% بوده است (002/0p<). شایعترین میکروبها استافیلوکوک اپیدرمیدیس،کلبسیلا پنومونیه، اشریشیاکولای بود وبیشترین آلودگی در icu گزارش شد. نتیجه گیری شستشوی دست قبل وبعد از تماس با بیماران یک روش ساده کنترل عفونتهای بیمارستانی است که اگر با الکل انجام شود نسبت به آب وصابون تاثیر بیشتری در رفع میکروارگانیسمهای کف دست پرسنل دارد.